Hoeveel komt nog op ons bordje? Dit heb ik me de afgelopen dagen meermaals afgevraagd.  
 
In een moeilijke tijd als gevolg van de Corona-pandemie, veranderden drie weken geleden de straten van Eygelshoven door een wolkbreuk in een rivier van modder. Nadat de inwoners van de schrik waren bekomen, begon het puinruimen. 
 
En dan...worden we vanaf begin vorige week geconfronteerd met hevige regenval. Ondergelopen kelders, straten die blank stonden, schade aan wegen, bomen en bermen. En niet te vergeten de onzekerheid over wat ons nog te wachten stond.  De heftige beelden van onze Zuid-Limburgse buurgemeenten en van België en Duitsland speelden zich daarbij als een slechte film af in ons hoofd.  

En net als we met z'n allen letterlijk en figuurlijk weer even het zonnetje hebben zien schijnen, bereikt ons zaterdagnacht het intens verdrietige bericht van een dodelijk slachtoffer en twee gewonden als gevolg van een grote brand in het appartementencomplex aan de Portbeemden in Eygelshoven. Mensen moesten halsoverkop hun woning verlaten, weg van het gevaar. Alweer Eygelshoven!

 
Woorden zullen uw leed niet verzachten,  uw schade niet beperken en de nare film niet doen verdwijnen. Maar toch...het zijn de woorden van troost die ik deze dagen en weken van onheil heb gehoord op de straten en in de opvanglocatie. Woorden van troost die ik heb gelezen op social media. Woorden van troost en een helpende hand, daarmee laat Kerkrade zien een hechte gemeenschap te zijn, een gemeenschap die na water en vuur nu een zomer vol zon verdient!
 
Petra Dassen
Uw burgemeester