Eenzaamheid onder ouderen komt overal veel voor. In Rolduckerveld is een jaar geleden een initiatief gestart waarin nauw wordt samengewerkt tussen thuiszorg, praktijkondersteuners van de huisarts, casemanagers dementie, thuishulpen, medewerkers van het steunpunt voor Mantelzorgers en twee buurtschakels. Het doel van de samenwerking is om mensen met elkaar te verbinden. De ontmoetingsruimte het Sjevemethoes vervult daarin een centrale rol. Praktijkondersteuner Will Vorstermans vertelt: “Ik reed laatst van mijn werk naar huis en zag twee oudere dames arm in arm over straat lopen. Dankzij onze bemiddeling zijn die onlangs aan elkaar gekoppeld. Ja, dan maakt mijn hart echt een sprongetje.”  

Praktijkondersteuner Will Vorstermans

Will Vorstermans is praktijkondersteuner Ouderenzorg in Medisch Centrum de Linde in Kerkrade. Ruim 38 jaar werkte zij op de spoedeisende hulp als verpleegkundige. Twee jaar geleden volgde zij een opleiding tot praktijkondersteuner gericht op ouderen en bleef op de plek waar ze haar stage liep. “Als je me tien jaar geleden had gezegd dat ik in de ouderenzorg ging werken, had ik je uitgelachen. Maar ik vind het een partij leuk”. Ze legt de klemtoon op elk woord om haar enthousiasme te onderstrepen. “Ik had natuurlijk al veel ervaring met ouderen via de spoedeisende hulp, maar wat zo mooi is aan deze functie, is dat ik aan de voordeur sta. Als praktijkondersteuner kijk je op voorhand wat mensen willen en waar ze mogelijk in de toekomst hulp bij nodig hebben.”

Het ‘aan de voordeur staan’ neemt Will letterlijk, want ze gaat veel op huisbezoek. Dat kan naar aanleiding van een vraag, maar ook op eigen initiatief. Ze brengt alle 75+-ers in de wijk Rolduckerveld in kaart en onderhoudt korte lijntjes met de zichtbare schakels van Meander Thuiszorg. “Mensen voelen zich thuis vaak meer op hun gemak. Bovendien geeft het mij een beter beeld van de thuissituatie. Heeft iemand moeite met het huishouden, de boodschappen of administratie, dan zie je dat vaak terug in de woning. Ook als ik thuis de griepspuit ga zetten, kijk ik verder dan dat. Hoe kwetsbaar is iemand? Is er sprake van beginnende dementie? Dreigt de mantelzorg overbelast te raken? En wat ook heel vaak ter sprake komt is eenzaamheid. Mensen zeggen dan: ik ben niet eenzaam, maar ik ben wel vaak alleen. Dat ligt heel dicht bij elkaar. Op dit punt komt de buurtschakel in beeld. Vivian Wetzels en Yvon Alberti nemen die rol op zich. Wanneer ouderen het bijvoorbeeld spannend vinden om het Sjevemethoes te bezoeken, dan gaat één van beide dames mee. Als die eerste drempel is genomen, gaat het vaak vanzelf.”

Will heeft een mooi voorbeeld daarvan. “Ik was laatst bij een mevrouw wier man was overleden. Hij was altijd heel sociaal en zorgde voor reuring. Mevrouw zelf is meer op de achtergrond en viel behoorlijk in een gat. De eerste keer dat ze in het Sjevemethoes kwam met de buurtschakel maakte ze kennis met een 91-jarige vrouw. Ze zaten bij elkaar en toen er een derde aan tafel kwam, stelde de 91-jarige haar voor als ‘mijn vriendin’.  Mevrouw voelde zich gelijk in de groep opgenomen en gaat er nu wekelijks heen. Ze vindt het nu het einde.” 

Net als Will gaan ook de buurtschakels Vivian Wetzels en Yvon Alberti op huisbezoek. Terwijl Will de nadruk legt op de lichamelijke zorg, zijn de buurtschakels er voor het sociale aspect. “Het is zo mooi dat deze optie er is. Op het moment dat ik eenzaamheid ervaar, heb ik een kort lijntje naar de buurtschakel. Beide dames hebben enorm veel ervaring en dankzij hun bemiddeling zie je heel wat mensen opleven. Zo zijn er twee dames die allebei wat moeite hadden met het doen van boodschappen. Die zijn aan elkaar gekoppeld en dat is nu hun wekelijkse uitje. Andersom vragen de buurtschakels ook mij om hulp. Bijvoorbeeld om een geheugentest te doen of de bloeddruk op te meten. We komen op regelmatige basis samen, ook met de rest van het kernteam. Het afgelopen jaar is al zoveel bereikt. Vaak wordt me gevraagd of ik dat in cijfers kan vatten, maar dat is niet te doen.  Het zit ‘m in kleine dingen. Mensen die opleven na een middagje in het Sjevemethoes waar elke dag weer een andere activiteit plaatsvindt, of die nu een vast maatje hebben om samen iets te ondernemen. Of het feit dat je alleen al een luisterend oor biedt, is heel wat waard. Het hoeft allemaal niet groots en meeslepend, dat is juist de kracht. Ouderen hebben hun hele leven doorgaans hard gewerkt en voor iedereen klaargestaan. Nu voelen ze zich vaak te veel en durven niets te vragen. Dat je daar een deur voor open kunt zetten is het mooiste wat je kunt bieden…”

De samenwerking is een initiatief van gemeente Kerkrade en MeanderGroep Zuid-Limburg.