Geschiedenis van de gemeente

De plaatsnaam "Kerkrade" dateert uit de Middeleeuwen. Het achtervoegsel "rade" verwijst naar het werkwoord "rooien": het kappen en bebouwen van bosachtig gebied.

De allereerste vergaderingen van de Kerkraadse gemeenteraad vonden in het begin aan de negentiende eeuw plaats in een oud pand aan het Kerkplein. Dit bakstenen gebouw lag vermoedelijk al rond 1660 bij de Lambertuskerk.

Naar aanleiding van een krantenbericht over wéér een dodelijk ongeval in een steenkolenmijn, lanceerde dhr. Jean Hermans uit de Nieuwstraat nr. 159 - zelf ook zoon van een verongelukte mijnwerker - in 1939 het plan om te komen tot een monument ter ere van de mijnwerkers in de Mijnstreek.

Kerkrade kent een lange bewoningsgeschiedenis. De oudste vondsten die getuigen van de aanwezigheid van mensen dateren van 60.000 jaar voor Christus.

Archeologie is vaak niet zichtbaar voor mensen omdat de resten zich ondergronds bevinden. Om de inwoners en bezoekers van Kerkrade bewust te maken van de geschiedenis van hun omgeving en deze zichtbaar en beleefbaar te maken is door de gemeentelijke werkgroep archeologie en de Stichting Instandhouding Kleine Landschapselementen (IKL) in Limburg het plan opgevat delen van het onzichtbare verleden zichtbaar te maken via 3D technieken.